کوچه باغ های زندگی
تنها دوازده سال داشتم و آن هنگام که مادر میانسال و مهربانش با نگاهی سرشار از محبت نگاهم میکرد هرگز نمیدانستم که او مرا برای دردانه پسرش نشان کرده! مادرم اول بار وقتی شانزده ساله بودم راز آن نگاه ها را برایم گفت و من فهمیدم که آن روزها،بعد از خواستگاری کردن من،پدر و مادرم تنها از روی ناباوری خندیده اند! آنطور که مادرم برایم گفت او جوانی فهمیده، از خانواده ای اصیل و مذهبی و از دوستان و همکاران پدرم بود.اما پدر و مادرم آن وقتها مرا خیلی بچه تر از این حرفها میدانسنتد و حتی به راهکارهایی چون شیرینی خوردن و صبر کردن تا بزرگ شدنم و ... هم راضی نشدند! بعدها در دورانی که دبیرستانی بودم هم گاهگاهی در کوچه و خیابان و مسجد و یا از طریق بعضی دوستان و آشنایان،خواستگارانی پیدا میشدند اما هرگز هیچ کدامشان اجازه ی ورود به خانه مان را نیافتند! دلیل این امر نیز دیدگاه پدرم بود که همچنان سن مرا برای ورود به دوران پر مسئولیت تأهل کم میدانست! و اعتقاد داشت تنها دختر عزیزش فعلا باید درسش را بخواند و حواسش پرت این مسایل نشود! تنها چیزی که از اوصاف خواستگارن آن دوران در خاطرم مانده : جوان بیست و چند ساله ی کارمند بانک که گویا خوش ظاهر هم بود! جوان طلا فروش و ثروتمند و دیگری جوان با ایمان و مبادی آداب که در مکانیکی کار میکرد،البته آنطور که مادرشان میگفتند! البته باید بگویم که من هم در آن روزگاران واقعا در حال و هواهای دیگری سیر میکردم و اصلا به فکر ازدواج و ... نبودم. خلاصه،ترم اول دانشگاه بودم که اولین خواستگارم اجازه ی حضور یافت! روز واقعا سختی بود! نفس در سینه ام حبس شده بود.اظطراب همه ی وجودم را فرا گرفته بود.گونه هایم به شدت سرخ شده بودند. جلسه ی اول مادر آقای خواستگار به تنهایی آمدند.حرف هایی زد و گفته شد و سرانجام قرار بعدی برای آمدن شخص شخیص آقای داماد گذاشته شد!1 جلسه ی دوم بعد از مراسم چایی آوران خواستگاری و زدن حرفهای معمول، بزرگترها ما را تنها گذاشتند تا به قول معروف حرفهایمان را بزنیم و سنگ هایمان را وا بکنیم! خیلی راحت تر از آنچه فکرش را بکنم صحبت کردن را با بیان معتقدات دینی مان شروع کردیم و به سرعت متوجه شدیم که در بسیاری از مسایل از جمله موسیقی و نماز و ارتباط با نامحرم و ... باهم فرق میکنیم! و بعد از آن کشیده شدن بحث به مسایل سیاسی خط ما را جدا تر کرد و .... بله! با این اوصاف من تصمیم گرفتم که به اولین خواستگارم که هیچ جوره به هم نمیخوردیم جواب رد بدهم و البته لازم به ذکر است که آنها کار ما را راحت تر کردند و کلا دیگر به ما زنگ نزدند! به هرحال جای شکرش بسیار باقی بود که جوان خواستگار تا این حد در ابراز عقاید و روش زندگی اش،با صداقت بود...2 1.روال معمول در جلسات خواستگاری در مشهد این است که اولین جلسه مادر آقای داماد به تنهایی به دیدن عروس خانوم می آیند و در صورتی که عروس خانوم مورد پسند واقع شود در جلسات بعد آقا داماد هم تشریف می آورند! 2.ادامه دارد...
Design By : Pichak |